«کَل‌چِندار شَمی» به‌سامان می‌شود
تاریخ انتشار: ۲۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۹۵۷۳۷
ایسنا/خوزستان ۲ میلیارد ریال بودجه برای اجرای فاز اول ساماندهی محوطه باستانی کَل‌چندار در محوطه شَمی اختصاص یافته و این عملیات به‌زودی آغاز می‌شود.
این بودجه از محل اعتبارات استانی تهیه شده و در راه ساماندهی شامل پاک‌سازی محوطه آرامگاه‌ها و سکوهای آیینی، گابیون‌بندی دره آب‌رو، بازبینی سنگ‌های فروافتاده سکوهای سنگی و برخی دیگر از موارد اصلاحی خرج خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش ایسنا، مهدی فرجی مدیر پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر ایذه با این باور که ساماندهی و تداوم حفاظت این محوطه جز با همکاری مردم و اهالی روستای کل‌چندار، دهیاری و شورای روستا محقق نمی‌شود، گفت: در همین خصوص دهیاری و شورای روستا لازم است تدابیری بیندیشند تا زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی به بیرون از محوطه انتقال یابند و از سرریزشدن آن‌ها در نزدیکی ساختارهای باستانی جلوگیری شود.
وی همچنین بیان داشت: پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر با برنامه‌ریزی اصولی و با هماهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و یاری‌های صورت گرفته نخستین فاز ساماندهی این محوطه را به زودی آغاز خواهد کرد.
"تحقق این مهم و ادامه کاوش‌های باستان‌شناسی سبب خواهد شد در فازهای بعدی ساماندهی، محوطه به سایت‌موزه طبیعی ـ تاریخی روباز تبدیل و اسباب رونق اقتصادی و ارتقای جایگاه تاریخی و اجتماعی روستا در بعد ملی و جهانی شود." مدیر پایگاه میراث فرهنگی آیاپیر ایذه در این باره توضیح داد: توجه جدی به ادامه کاوش‌های باستان‌شناسی، گسترش زیرساخت‌های رفاهی گردشگری روستا و حفاظت از داشته‌های تاریخی کم‌نظیر آن ممکن است این محوطه را در فهرست میراث جهانی در آینده‌ای نه چندان دور قرار دهد.
به گفته اداره کل میراث فرهنگی خوزستان، شَمی که در حدود ۴۵ کیلومتری شمال باختری شهر ایذه واقع شده منطقه‌ای با شهرت جهانی که پیکره مفرغین بزرگزاده شمی (مرد شمی) از آن سر برآورد و هم‌اکنون زینت‌بخش موزه ایران باستان است. از بررسی‌های سر مارک اورل اشتاین (Sir Marc Aurel Stein)، باستان‌شناس مجاری تبار اهل بریتانیا، به همراه بهمن میرزاکریمی نزدیک به ۹۰ سال می‌گذرد. بررسی‌های پیش از انقلاب اسلامی توسط هنری رایت (Henry Wright) و اسماعیل یغمایی تا بررسی‌ها و کاوش‌های باستان‌شناسی هیات مشترک ایران و ایتالیا به سرپرستی جعفر مهرکیان و ویتو مسینا (Vito Messina استاد دانشگاه باستان‌شناسی در تورین ایتالیا) در بعد از انقلاب اسلامی بخش‌هایی از تلاش‌های باستان‌شناسان در این محوطه به شمار می‌آیند. پیدایش سکوهای آیینی، آرامگاه‌های زیرزمینی و ساختارهای معماری دیگر ضمن کاوش هیات مشترک ایران و ایتالیا لزوم حفاظت و مرمت این محوطه را بیش از پیش نشان می‌دهد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها ايذه محوطه باستانی استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی علمی و آموزشی استانی ورزشی استانی سیاسی زنجان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری باستان شناسی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۹۵۷۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زن ها در ۷۵ هزار سال پیش این شکلی بودند! | عکس | این زن در کوه های زاگرس زندگی کرده است
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یورونیوز، بنابر اعلام دانشمندان، دست چپ این زن زیر سرش حلقه شده و سنگی زیر سرش گذاشته شده بود که احتمالا به عنوان بالشتک در آن جا قرار داشته است.
دانشمندانی که بقایای او را مطالعه می‌کردند با قرار دادن استخوان‌های جمجمه موفق به بازسازی چهره این زن شدند.
بقایای استخوانی این زن نئاندرتال چهل و چند ساله که اصطلاحا «شانیدر زی» (Shanider Z) نام گرفته است، در سال ۲۰۱۸ در غاری در کوه‌های زاگرس عراق کشف شده بود.
اولین حفاری‌ها در سال ۱۹۶۰ در این نقطه انجام گرفته بود و باستان‌شناسان در آن زمان بقایای تعدادی نئاندرتال را به دست آورده بودند. با این حال اما حدود پنج دهه طول کشید تا تیمی از دانشگاه‌های کمبریج و لیورپول، پس از رفع موانع عمدتا سیاسی، بتوانند به محل کوه‌های زاگرس در شمال عراق بازگردند و بقایای شانیدر زی را در همان محل کشف کنند.
جمجمه «شانیدار زی»، که تصور می‌شود بهترین کشف از نئاندرتال‌ها در این قرن است، تا حدی له شده که محققان احتمال می‌دهند این اتفاق در اثر ریزش سنگ نسبتاً بلافاصله پس از مرگ او رخ داده باشد.
قد این نئاندرتال باستانی حدود ۱.۵ متر تخمین زده شده و تجزیه و تحلیل استخوان‌های او نشان می‌داد که در میانه دهه چهارم زندگی درگذشته است. پروفسور گریم بارکر، از مؤسسه تحقیقات باستان‌شناسی مک‌دونالد کمبریج که کاوش در غار شانیدر را رهبری کرده است، گفت: «هیچوقت انتظار نداشتم که نئاندرتال‌های بیشتری را در این غار کشف کنیم».
وی اضافه کرد: «ما در اصل می‌خواستیم به منظور یافتن پاسخ برای چرایی مرگ نئاندرتال‌ها، تاریخ تدفین‌های قدیمی را بررسی کنیم».
کد خبر 849006 برچسب‌ها تاریخ - باستان شناسی خبر مهم انسان
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود